Conversation inter Antronio, un abbate incredibilemente stupide, e Magdala, un femina instruite

(Languages of this post: Interlingua, Latin, English)

ANTRONIO: Io tolera libros, ma non libros latin.

MAGDALA: Proque?

ANTRONIUS: Proque ille lingua non es convenibile a feminas.

MAGDALA: Ma non es il appropriate si un femina nacite in Germania apprende le francese?

ANTRONIO: Si, illo vermente lo es.

MAGDALA: Proque?

ANTRONIO: Illa pote haber conversationes con personas qui cognosce le francese.

MAGDALA: E pensa tu que il non es appropriate si io apprende latino e ha un conversation diariemente con tante autores tan eloquente, tan erudite, tan sapiente, tanto digne a consultar?

ANTRONIO: Libros causa le deterioration del cerebros de feminas.

MAGDALA: Io non sape quanto grande es tu cerebro. Certemente io preferea consumer le mie in bon studios que in convivios nocturne bibente multo.

ANTRONIO: Vermente io non vole un marita docte.

MAGDALA: Ma io gaude de haber un marito dissimule a te. Ille me ama etiam plus proque io es instruite, e io anque le ama a causa de su erudition.

ANTRONIUM: io audi que sovente on dice que un femina sapiente es duo vices plus stupide.

MAGDALA: Naturalmente homines dice illo qui stupide es. Un femina qui vermente sape, non crede que illa es sapiente. Del altere parte, un femina qui crede que illa es sapiente es duo vices plus stupide. Que pensa tu del virgine Maria? De Paula e Eustochio? Non legeva illes libros sacre?

ANTRONIUM: Ma nunc isto, pro dicer le veritate, nunc non occurre frequentemente.

MAGDALA: Si. Ma vermente un abbate indocte olim esseva un ave rar. Olim princes e cesares non esseva minus docte que potente. E un femina docte non es tan rar como tu crede. Il ha un numero assatis grande de feminas instruite qui pote contender con ulle homine nobile. Assi guarda te! Nos presidera sur scholas theologic, e nos orara in templos.

---

Colloquium inter Antronium, abbatem stultissimum, et Magdala, feminam doctam

ANTRONIUS: Fero libros, non fero Latinos.

MAGDALA: Quapropter?

ANTRONIUS: Qui non convenit ea lingua feminis.

MAGDALA: Nonne decorum est si femina in Germania nata discit Gallice?

ANTRONIUS: Maxime.

MAGDALA: Quam ob rem?

ANTRONIUS: Colloquium habere potest cum hominibus, qui sciunt Gallice.

MAGDALA: Et putas quod indecorum est si disco Latine, et cotidie collquium habeo cum tot auctoribus, tam facundis, tam eruditis, tam sapientibus, tam fidis consultoribus?

ANTRONIUS: Libre adimunt multum cerebri a feminis.

MAGDALA: Quantum cerebri habes, nescio; certe ego quantulumcumque habeo, malim in bonis studiis consumere, quam in pernoctibus conviviis in exhauriendis capacibus pateris.

ANTRONIUS: Ego sane nolo uxorem doctam.

MAGDALA: At ego gaudeo, quia habeo maritum tui dissimilem. Nam, quia erudita sum, magis me amat ille, quem ego quoque amo propter eruditionem.

ANTRONIUS: Frequente audio dictum, quod femina sapiens bis stulta est.

MAGDALA: Istuc quidem dicunt homines qui stulti sunt. Femina quae vere sapit, non putat se sapientem. Contra illa, quae putat se sapientem, et non sapit, ea demum bis stulta est. Quid sentis de Maria Virgine? De Paula et Eustochio? Nonne legebant sacros libros?

ANTRONIUS: Verum istum nunc rarum est.

MAGDALA: Sic olim rara avis fuit abbas indoctus; nunc nihil es vulgatius. Olim principes et Caesares non minus eruditi quam potentes erant. Neque adeo rara est femina docta, ut tu putas. Sunt non paucae mulieres quae cum omnibus viris nobilibus possunt contendere. Cavete igitur! Praesidebimus in scholis theologicis; orabimus in templis!

---

Conversation between Antronius, an incredibly stupid abbot, and Magdala, an educated woman

ANTRONIUS: I put up with books. I do not put up with Latin ones.

MAGDALA: Why?

ANTRONIUS: Because that language does not suit women.

MAGDALA: Isn't it appropriate, if a woman born in Germany learns French?

ANTRONIUS: Yeah, it sure is.

MAGDALA: Why?

ANTRONIUS: She can have a conversation with people who know French.

MAGDALA: And do you think that it is inappropriate if I learn Latin, and I have a conversation every day with so many authors, with such eloquent, such learned, such wise, such faithful advisers?

ANTRONIUS: Books wear down much of a woman's brains.

MAGDALA: How much brains you have, I do not know; I certainly would prefer to consume the little that I have in good studies, rather than in nocturnal parties, in drinking up large cups.

ANTRONIUS: I really don't want a learned wife.

MAGDALA: But I rejoice that I have a husband unlike you. For he loves me more because I am learned, who I also love on account of (his) learning.

ANTRONIUS: I hear it frequently said that a wise woman is twice stupid.

MAGDALA: Indeed, people who are stupid say that. A woman who is truly wise does not think herself wise. On the other hand, a woman who thinks herself wise is twice stupid. What do you think about the Virgin Mary? About Paula and Eustochius? They read sacred books, didn't they?

ANTRONIUS: But that is now rare.

MAGDALA: Once an ignorant abbot was rare like that; now nothing is more common. Once princes and Caesars were not less learned than powerful. Nor is a learned woman so rare as you think. There is now a pretty large number of thoroughly educated women who can hold their own with any man in the nobility. So watch out! We will run schools of theology, and we will preach in churches.